روش جوش و اتصال ورق کربن فولادی چگونه است؟

ورق فولاد کربنی را می توان با استفاده از روش های مختلف بسته به کاربرد و نیازهای خاص جوش داد و به هم متصل کرد. در اینجا چند روش رایج جوشکاری و اتصال مورد استفاده برای ورق فولاد کربنی آورده شده است:

جوشکاری قوس فلزی محافظ (SMAW): همچنین به عنوان جوشکاری چوبی شناخته می شود، SMAW شامل استفاده از یک الکترود مصرفی پوشیده شده با شار است. الکترود به صورت دستی به محل اتصال وارد می شود و پوشش شار ذوب می شود تا گاز محافظ ایجاد کند و حوضچه جوش را محافظت کند. SMAW همه کاره است و می تواند برای جوشکاری ورق های کربن فولادی با ضخامت های مختلف استفاده شود.

جوشکاری قوس فلزی با گاز (GMAW/MIG): GMAW که معمولاً به عنوان جوشکاری MIG (گاز بی اثر فلزی) شناخته می شود، از یک الکترود سیم پیوسته استفاده می کند که از طریق تفنگ جوش تغذیه می شود. یک گاز محافظ، معمولاً مخلوطی از آرگون و دی اکسید کربن، برای محافظت از حوضچه جوش استفاده می شود. GMAW یک روش جوشکاری سریع و کارآمد است که برای ورق های فولادی کربنی با ضخامت نازک تا متوسط ​​مناسب است.

جوش قوسی با هسته شار (FCAW): FCAW مشابه GMAW است، اما به جای یک الکترود سیم جامد، از یک سیم لوله ای پر از شار استفاده می کند. شار هم عناصر محافظ و هم عناصر آلیاژی اضافی را برای بهبود خواص جوش فراهم می کند. FCAW همه کاره است و می تواند برای جوشکاری ورق های کربن فولادی در موقعیت های مختلف استفاده شود.

جوشکاری قوس تنگستن گاز (GTAW/TIG): GTAW که معمولاً به عنوان جوشکاری TIG (گاز بی‌اثر تنگستن) شناخته می‌شود، از یک الکترود تنگستن غیرقابل مصرف برای تولید جوش استفاده می‌کند. در صورت لزوم می توان از یک میله پرکننده جداگانه استفاده کرد. یک گاز بی اثر، مانند آرگون، برای محافظت استفاده می شود. GTAW جوش‌هایی با کیفیت بالا و دقیق تولید می‌کند و معمولاً برای ورق‌های فولادی کربن نازک یا زمانی که ظاهر جوش حیاتی است استفاده می‌شود.

جوشکاری نقطه‌ای مقاومتی (RSW): RSW یک روش اتصال متداول برای ورق‌های فولاد کربنی است، به ویژه برای کاربردهای خودرو و تولید. متا ورق فولاد کربن سفارشی l شامل اعمال فشار و عبور جریان الکتریکی بالا از ورق ها در نقطه مورد نظر است که باعث گرم شدن و همجوشی موضعی می شود. جوش نقطه ای سریع و مناسب برای اتصال ورق های فولادی کربن نازک به ضخامت متوسط ​​است.

جوشکاری درز مقاومتی (RSEW): RSEW شبیه جوش نقطه‌ای است اما برای ایجاد درزهای مستمر و ضد نشتی در طول ورق‌های فولادی کربنی استفاده می‌شود. از یک الکترود چرخ شکل استفاده می کند که فشار و جریان را در امتداد درز اعمال می کند و در نتیجه جوش قوی ایجاد می کند.

جوشکاری لیزری: جوشکاری لیزری از پرتو لیزر با شدت بالا برای تولید گرمای موضعی و ذوب ورق‌های فولاد کربنی استفاده می‌کند. جوشکاری لیزری کنترل دقیق، حداقل اعوجاج و سرعت جوش بالا را ارائه می دهد. برای ورق های فولادی کربنی با ضخامت نازک تا متوسط ​​مناسب است.

جوشکاری پرتو الکترونی (EBW): EBW یک فرآیند جوشکاری با انرژی بالا است که از یک پرتو الکترونی متمرکز برای ایجاد همجوشی بین ورق‌های فولاد کربنی استفاده می‌کند. جوش های نفوذ عمیق با مناطق باریک متاثر از حرارت ایجاد می کند. EBW معمولا برای کاربردهای جوشکاری دقیق استفاده می شود.

جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی (FSW): FSW یک فرآیند اتصال حالت جامد است که از یک ابزار دوار برای تولید گرمای اصطکاکی بین ورق‌های فولاد کربنی استفاده می‌کند. سپس مواد گرم شده هم زده و با هم جوش داده می شود تا یک جوش ایجاد شود. FSW معمولاً برای ورق های فولادی کربنی ضخیم تر یا در کاربردهایی که حداقل اعوجاج و خواص مکانیکی عالی مورد نیاز است استفاده می شود.

لحیم کاری: لحیم کاری شامل اتصال ورق های فولاد کربنی با استفاده از یک فلز پرکننده با نقطه ذوب کمتر از فلز پایه است. فلز پرکننده بالاتر از نقطه ذوب خود اما در زیر نقطه ذوب ورق‌های فولاد کربنی گرم می‌شود و به آن اجازه می‌دهد جریان پیدا کند و ورق‌ها را به هم بچسباند. لحیم کاری برای ورق های فولادی کربنی نازک مناسب است و می تواند اتصالات محکم و ضد نشتی ایجاد کند.